چند روز پیش معاون برنامه‌ریزی وزارت صنعت، معدن و تجارت با بیان اینکه اگر بخواهیم برنامه‌ریزی دقیقی برای آینده صنعت داشته باشیم، باید با توجه به تغییر پارامترهایی که در مولفه‌های کلان کشور داشتیم، برنامه‌های استراتژیک را به‌ سرعت تغییر دهیم.

همچنین علیرضا شجاعی با تاکید بر اینکه طول عمر استراتژی‌ها بلند نیست، ادامه داد: در واقع اگر میزان تغییرات یا مولفه‌های اصلی زیاد باشد باید در حقیقت برنامه راهبردی (استراتژیک) دوباره تدوین شود. وی افزود: پارامترهایی مانند ارزش تولیدات و وسعت صنعت از سال ۸۲ تا ۹۰ در کشور تغییرات چشمگیری داشته است.

حال مشاورین و اعضای هیئت علمی پارک بازاریابی ایران که از سال ۸۴ تا کنون برای شرکت های بزرگ و متوسط زیادی برنامه های استراتژیک بخصوص در حوزه بازاریابی تدوین نموده اند، نسبت به اظهار نظر این معاون وزیر واکنش نشان دادند. متأسفانه اکثر شرکت های دولتی بزرگ از سال ۸۵ به یکباره رویه و ماهیت استراتژی های خود را تغییر دادند و تأثیر آن نیز به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر بازارهای مختلف به روشنی دیده می شود.

برنامه هایی استراتژیک که توسط پارک بازاریابی ایران برای بنگاه های اقتصادی مختلف تدوین می گردند، همه جانبه بوده و تمامی تغییرات محیطی را مد نظر قرار می دهد. تا آنجا که مولفه ای مانند نوسانات قیمت ارز با توجه به سیاست های دولت قابل پیش بینی بود و مولفه ای مانند جنگ در کشورهای همسایه غیر قابل پیش بینی رخ داد. اما وجود اینکه اتفاقاتی مانند زمان تغییر در سیاست و امنیت کشورهای دیگر غیر قابل پیش بینی بود، هرگز شرکت ها نمی توانند کلیه برنامه های استراتژیک خود را تغییر دهند و تغییرات صرفاً در سطح خط مشی ها و زمانبندی برنامه ها صورت پذیرد.

این موضوع را باید در نظر داشت که یکی از مولفه های اساسی در اقتصاد کشور را شرکت ها تشکیل می دهند. حال با توجه به اینکه قسمت وسیعی از اقتصاد کشور ما نیمه دولتی است، اگر تغییرات در برنامه های استراتژیک انی شرکت ها زیاد باشد، نوسانات و بی نظمی ها به سایر شرکت های خصوصی نیز منتقل می گردد. و نتیجه آن بالا رفتن ریسک جهت سرمایه گذاری در بخش صنعت و کاهش سود به دلیل بالا رفتن هزینه های غیر قابل پیش بینی می باشد. در نهایت پیشنهاد مشاورین پارک بازاریابی ایران به تمامی تیم های تدوین استراتژی در بخش های دولتی، نیمه دولتی و خصوصی این است که در زمان تدوین برنامه استراتژیک سازمان تمامی نقاط فرصت، تهدید، قوت و ضعف را در نظر بگیرید و با رویکردهای واقع بینانه اقدام به تدوین استراتژی سازمانی نمایید تا در صورت بروز هر گونه تغییر در مولفه های اقتصادی و شاخص های موفقیت سازمانی، مجبور به تغییرات کلان در استراتژی سازمانی نشوید.