مشغله های ذهنی مصرف کنندگان جزء مسائل مهم در حوزه بازاریابی است.
چرا که مصرف کنندگان به عنوان مهم ترین هدف در هر بازاری به شمار می روند. تغییر در مشغله ها و درگیریهای ذهنی آنها به معنی تغییر سلیقه و تقاضاهای آنهاست و تغییر سلیقه مشتریان به معنی تغییر روند بازار و بازاریابی می باشد. به همین دلیل است که پژوهشگران حوزه بازاریابی به مسأله مشغله های ذهنی مصرف کنندگان اهمیت می دهند و به آن می پردازند. پژوهشگران حوزه بازاریابی به دو نوع از مشغله های ذهنی مصرف کنندگان اشاره کرده اند.
یک) مشغله های موقعیتی
مشغله های ذهنی که به صورت موقعیتی ایجاد می شوند معمولاً در مدت زمان کوتاهی روی می دهد. این موقعیت کوتاه و موقتی در مواقعی که مصرف کننده نیاز به یک محصول یا خدمات پیدا می کند ایجاد می شود. به عنوان مثال فرض کنید یکی از وسیله های خانگی مصرف کننده خراب شده است بنابراین ، مجبور است به دنبال تعمیر یا تعویض آن باشد. در نتیجه به عنوان مصرف کننده یک کالا و مشتری وارد بازار می شود تا نیاز خود را تأمین کند. برخلاف مشغله های ذهنی موقعیتی ، مشغله های پایدار یا دوام دار نیز وجود دارند.
دو) مشغله های پایدار
این نوع مشغله ذهنی ، اشاره به یک احساس تعهد و دلبستگی طولانی به یک محصول یا خدمات را دارد. این مشغله ذهنی زمانی بروز پیدا می کند که مصرف کننده شما همه روزه ذهن خود را مشغول به فکر کردن به یک محصول یا خدمات می کند.
اینکه مصرف کننده شما در مقابل این مشغله ذهنی چه رفتاری نشان دهد به این مسأله بستگی دارد که اطلاعات به دست آمده را چگونه پردازش کرده است. هر چقدر میزان تجزیه و تحلیل اطلاعات مصرف کننده بالا باشد تصمیم گیری های پیچیده تری نیز دارد. زیرا ، سطح انگیختگی آنها نیز افزایش پیدا می کند.
از نظر مشاوره بازاریابی ، تفاوت مشغله ذهنی پایدار یک مصرف کننده با مشغله ذهنی موقعیتی در این است که در مشغله ذهنی پایدار ، مصرف کننده کم کم در خود نیاز به خرید آن محصول را احساس می کند. البته زمانی که مشغله ذهنی موقعیتی با پایدار با یکدیگر ترکیب شوند ، شدت این نیاز بیشتر است و احتمال خرید را افزایش می دهد. به تبع اینکه مشغله ذهنی مصرف کننده کدام یک از دو نوع بالاست معمولاً تصمیم گیری متفاوت می بینیم.
۱)تصمیم گیری محدود
زمانی که نوع مشغله ذهنی مصرف کننده از نوع مشغله ذهنی موقعیتی است معمولاً تصمیمی که مصرف کننده می گیرد بسیار محدود است. او فقط به این فکر می کند که چگونه نیاز فوری خود را برآورده کند. بنابراین ، فقط به دنبال محصولی است که بتواند نیاز فوری او را بر طرف کند. در این گونه مواقع ، معمولاً مصرف کننده به برند یا محصول ویژه ای نیز فکر نمی کند. بنابراین ، در دسترس ترین ، ارزان ترین و در عین حال مفیدترین محصول برای نیاز او می تواند بهترین انتخاب و تصمیم باشد.
۲)تصمیم گیری گسترده
زمانی که ذهن مصرف کننده به طور پایدار و دائمی به یک محصول یا برندی مشغول می شود ؛ معمولاً زمانی که شروع به تصمیم گیری و اقدام به خرید می کند دایره وسیعی از یک محصول یا برند را خریداری می کند.
بنابراین ، بازاریابان و صاحبان برندها همیشه به این فکر می کنند که چگونه می توانند ذهن مصرف کننده ها و مشتریان خود را به صورت پایدار درگیر کنند. موضوع مشغله ذهنی مصرف کنندگان در بسیاری از مواقع به یک موضوع حیاتی برای برندها تبدیل می شود. زیرا ، هر چه قدر سطح مشغله ذهنی مصرف کننده بیشتر باشد ، احتمال تصمیم گیری و اقدام او را بالا می برد.